Fréttir:
Bland dagsetninga, 1968
6
atriði
til
umfjöllunar.
Ljósmyndir;
Steingrímur.
![](images2/morgunbl-68/11-68-0032-33.jpg)
Haförninn
er
nú
laus
úr
ísnum
og
siglir
áleiðis
til
Englands.
Þegar
þessi
mynd
var
tekin
var
Haförninn
fastur
í
ísnum
6
sjómílur
vestur
af
Rauðanúpi
og
fengu
fjórir
skipverjanna
sér
þá
heilsubótargöngu
út
á
ísinn.
Frétt
Morgunblaðsins
Þriðjudaginn
9.
apríl
1968
Ísbreiðan
austanlands
nær
suður
að
Hornafirði
Hægur
S.V.andvari
fær
ekki
haggað
ísnum
--
Skortur
á
nauðsynjum
byrjaður
að
gera
vart
við
sig.
===========================================
Frétt
Mbl.
7.
apríl
1968
Ísinn
þéttist
LÍTIL
breyting
hefur
orðið
á
ísnum.
að
því
er
Veðurstofan
tjáði
Mbl.
í
gær.
Hann
hefur
þó
víða
losnað
aðeins
frá
landsteinum,
en
aftur
á
móti
þést
á
siglingaleiðum.
Í
skeyti
frá
Laxsá
laust
fyrir
klukkan
tólf
í
gær
sagði,
að
skipið
væri
statt
um
11
sjómílur
ASA
af
Hvalbak og lægju tvær ísspangir frá Hvalbak, önnur frá norðvestri til
suðausturs, en hin frá vestri til austurs.
Ekki sást fyrir endann á ísspöngunum Klukkan 7 i gærmorgun héldu
Haförninn og togarinn Hafliði af stað í vesturátt og ætluðu skipin, að
freista þess að ná fyrir Horn, Um hádegisbilið voru skipin á siglingu á
Húnaflóa. Þar var þá mikill ís en grisjóttur og.gekk sigling vel.
===========================================
Mbl.
4.
apríl
1968
Skipverjar
fengu
sér
heilsubótargöngu
á
ísnum
Frásögn
fréttaritara
Morgunblaðsins
um
borð
í
Haferninum
SÍLDARFLUTNINGASKIPIÐ
Haförninn
frá
Siglufirði
var
í
gærkvöldi
fast
í
vök
um
11
sjómílur
vestur
af
Rauðanúpi
út
af
Melrakkasléttu,
en
engin
hætta
var
Þó
talin
á,
að
ís
hrannaðist
upp
að
skipinu
Það
hafði
fyrst
orðið
fast
í
ís
fyrrihluta
dags
í
gær
um
6
sjómítur
út
af
Rauðanúpi,
en
gat
í
gærkvöldi
brotist
áfram
norðnorðvestur
í
aðra
vök.
Skipverjar
sáu
þaðan
í
ratsjá
auðan
sjó
á
talsvert
víðáttumiklu
svæði
og
var
ákveðið
í
gærkvöldi
að
bíða
birtingar,
en
reyna
þá
að
brjótast
þangað.
Fréttaritari
Morgunblaðsins
Siglufirði,
Steingrímur
Kristins-son,
er
um
borð
í
Haferninum,
og
fengum
við
ferðasöguna
hjá
honum
í
gær:
„Við
lögðum
af
stað
frá.
Siglufirði
kl.
14
í
gærdag
á
leið
til
Englands.
Allmikill
lagís
var
inni
á
firðinum
um
10
sm.
þykkur.
Fjarðarmunninn
var
lokaður
af
ísspöng,
sem
þó
gekk
vel
að
komast
í
gegnum.
Ísinn
var
víða
nokkuð
gisinn
og
með
stórum
íslausum
rennum
austan
með
landi.
Þéttastur
var
ísinn
nokkrar
mílur
frá
landi.
Fyrri
hluti
leiðarinnar
í
gær
var
sæmilega
greiðfær,
í
björtu
og
góðu
veðri,
eins
og
var,
en
um
myrkur
í
gærkvöldi
kl.
20
var
vél
stöðvuð.
Var
lagst
fyrir,
6
mílur
N.N.V.
af
Flatey
og
látið
reka
yfir
nóttina.
Klukkan
fimm
í
morgun
var
aftur
lagt
af
stað,
en
okkur
hafði
rekið
7
og
1/2
mílu
í
S.A.
yfir
nóttina.
Siglt
var
á
hægri
ferð
norður
eftir
Skjálfandadjúpi
út
undir
sömu
breiddargráðu
og
Grímsey,
þá
var
siglt
sem
næst
austur
og
var
hægt
að
siga
á
fullri
ferð
í
tvo
til
þrjá
tíma
hindrunarlaust.
En
út
af
Melrakkasléttu
tók
ísinn
aftur
að
þéttast
og
út
af
Rifstanga
lokaðist
leiðin
algjörlega.
Dokað
var
við
nokkra
stund
meðan
aflað
var
frétta
um
ástand
íssins
og
á
meðan
fengum
við
fjórir
skipsfélagar
leyfi
til
að
fá
okkur
heilsubótaröngu
út
á
ísinn.
Vel
gekk
að
fóta
sig,
því
ísbreiðan
mátti
heita
samfelld
svo
langt
sem
séð
varð
og
svo
slétt
að
jafnvel
kom
til
tals
að
reyna
fyrir
sér
í
knattspyrnu.
En
stuttu
síðar
var
gefin
skipun
um
að
koma
um
borð
aftur
og
síðan
var
skipinu
snúið
í
vestur
aftar.
Frést
hafði,
að
veður
væri
að
versna
fyrir
Austurlandi
og
ísbreiðan
væri
ófær
venjulegum
skipum.
Þegar
vestar
dró
sást
að
mjög
mikil
hreyfing
hafði
orðið
á
ísbreiðunni,
nær
allar
vakir
voru
horfnar
og
þegar
komið
var
vestur
undir
Rauðanúp
lokaðist
leiðin
algjörlega
í
allar
áttir.
Þar
létum
við
reka
þar
til
Tryggvi
Helgason
flaug
yfir
ísinn
fyrir
okkur
til
að
kanna
útgönguleiðir,
og
gat
hann
bent
okkur
á
vök,
sem
við
erum
nú
í,
og
ennfremur
að
auður
sjór
væri
á
víðáttumiklu
svæði
enn
norðar.
Í
dag
var
hér
glaða
sólskin
allan
daginn
og
logn,
en
nokkuð
er
farið
að
kólna
nú
með
kvöldinu".
===========================================
Frétt
Mbl.
6.
apríl
1968
Haförninn
undir
Þórðarhöfða
ER
Morgunblaðið
hafði
samband
við
fréttaritara
sinn
á
Haferninum
í
gærkvöld,
lá
skipið
undir
Þórðarhöfða
í
Skagafirði.
Hafði
Haförninn
haldið
vestur
með
Norðurlandi
í
gær,
allt
til
Húnaflóa,
en.þá.
fór
að
hvessa
af
norðaustri
þar
sem
íslaust
var
á
===========================================
Frétt
Mbl.
10.
apríl
1968
Hrefna
í
ís
![](images2/morgunbl-68/11-68-0037-17.jpg)
Hrefna stingur höfðinu upp úr einni vökinni milli hafísjakanna fyrir norðan
land. Steingrímur Kristinsson, timburmaður á Haferninum, festi hana
umsvifalaust á mynd.
Mikið var af hrefnum, höfrungum og selum á ísnum, er Haförninn var að
brjótast þar í gegn en enga ísbirni sáu skipverjar.
===========================================
Velvakandi
Steingrímur Kristinsson á Siglufirði skrifar þetta bréf um borð í
"Haferninum": Velvakandi góður, eftir að hafa lesið til grunna nokkur
gömul Morgunblöð, rakst ég á frétt, þar sem sagt var frá fimm manna
nefnd, er kjörin hefði verið á Alþingi, til að athuga hverjar
ráðstafanir væru nauðsynlegar til að koma í veg fyrir olíuskort og skort
á fleiri nauðsynjum af völdum hafíss fyrir vestan, norðan og austan land.
Mér datt í hug, að það mundi ekki skaða ef Velvakandi vildi vera svo góður að
koma á framfæri hugmyndum, sem komið hafa fram hér um borð „Haferninum",
en sem kunnugt er, vorum við „fastir" í hafís fyrir norðan í fimm
sólarhringa.
Hér um borð eru menn, sem álíta, að sé vilji og fjármagn fyrir hendi, mundi
ekki vera mikil fyrirhöfn að styrkja m/s Haförninn til siglinga í ís og teljum
við, að ekkert íslenskt skip sé eins vel fallið til slíkra breytinga,
bæði vegna sérstaks byggingarlags, “útvortis og innvortis” svo og vegna
þess að skipið er tankskip.
Hefði skipið í upphafi verið styrkt þykkum stálplötum að framan,
hefði það aldrei stöðvast í hafísnum um daginn, Það var aðeins vegna
sjálfsagðrar varfærni skipstjórans, Sigurðar Þorsteinssonar, að ekki var
haldið áfram í einni lotu. En þrátt fyrir alla varfærni, varð ekki
komist hjá því, að nokkrar plötur beygluðust á stefni skipsins, sem
óhjákvæmilega verður gert við, á þessu ári og geri ég ráð fyrir að tryggingar
greiði þann kostnað, en gæti ekki umtöluð nefnd komið því til leiðar að fá
viðkomandi aðila til að láta útbúa „Haförninn" til siglinga í ís?
Um leið fengju Íslendingar fyrsta „ísbrjót" sinn, og mikill hluti
Íslendinga þyrfti ekki að óttast hafísinn eins og áður.
Það er trú mín og fleiri hér um borð, að fenginni reynslu, að hefði
stefni og kinnungur skipsins verið sterkari. hefði hafísinn eins og hann
var fyrir norðan og austan land, ekki stöðvað okkur. Þökk fyrir
birtinguna, Steingrímur Kristinsson