Hafðu samband:

Birt, í september, október 1968

Snarráður ökumaður FORÐAÐI  BÍLVELTU

Siglufirði, 30. ágúst.

ÁÆTLUNARBIFREIÐ frá Siglufirði fór í morgun út af  veginum í Hraunsdal, sem er um 20 km frá Siglufirði, og var það eingöngu  snarræði ökumanns að þakka að hún ekki valt.-- það var mikill veðurhamur þegar  þetta vildi til. Strax upp úr miðnætti síðastliðna nótt hafði hvesst allmikið úr  norðaustri og þegar leið á nóttina ,jókst rigningin einnig þannig að vegir urðu holóttir og erfiðir yfirferðar.

Þegar svo, tvær áætlunarbifreiðar lögðu af stað héðan í morgun var  hífandi rok. Þegar komið var í Hraunadal feykti vindkviða fremri bifreiðinni út í vegbrúnina.  Ökumaðurinn sá hvað' verða vildi og þver beygði út af veginum í þá átt sem bifreiðin  rann. Tókst honum svo að stöðva hana í brekkunni fyrir utan.

Kunnugir telja fullvíst að ef ökumaður hefði reynt að sveigja bifreiðinni aftur  upp á veginn, hefði hún oltið niður brekkuna. Farþegarnir voru fluttir í  áætlunarbifreiðina sem á ertir kom en hin var dregin upp. Var ekki að sjá að hún  væri _mikið skemmd.

 - Steingrímur

=========================================

Athugasemd

Steingrímur Kristinsson sem staddur er um borð í Haferninum hefur beðið  Mbl. að láta þess getið að hann hafi alls ekki verið að gagnrýna starfsmenn  Lands-símans í grein sinni í Mbl. í gær ⁽¹⁾- eins og ýmsir virðast hafa lesið úr orðum  hans, heldur hafi hann verið að ræða um slæm hlustunarskilyrði. Starfsmenn  Landssímans gera allt sem í þeirra valdi stendur til þess að ná sambandi skipa í  milli og sagðist Steingrímur, sjálfur hafa orðið vitni að því, þar sem hann hefur  sjálfur mjög gott hlustunartæki. um borð.

⁽¹⁾ Miðvikudagur 17. júlí

=========================================

"Hugdetta"

Haförninn, 20, júlí.

Nú síðustu vikurnar hefi ég ekki komist hjá því að sjá og finna, hvað við  Íslendingar erum raunverulega fátækir, fátækir, hvað fjárhag og vissar tegundir  hugrekkis snertir.

Allt í kringum okkur sjómennina, sem siglum um miðin við Svalbarða, sjáum við  það, sem okkur vantar, en skortir hugrekki og fjármagn til að eignast. Kannski  okkur vanti líka eitthvað af visku.

En það sem við sjáum, eru stór skip, móðurskip  rússneska flotans, sem þarna stunda síldveiðar. Þessi móðurskip bíða ekki á  miðunum eftir bræðslusíld, eins og íslensku „móðurskipin". Nei, þar er síldin unnin til  manneldis, og engu hent.

Rússarnir eru miklir sjómenn, þótt þeir séu ekki  hálfdrættingar á við íslenska sjómenn. hvað veiðitækni og veiðigetu snertir.Því til sönnunar má nefna 200 rússnesk veiðiskip öfluðu ekki eins  mikið og 45 Íslensk eða raunar 8 eða 7 íslensk einn daginn þarna úti. 

En verðmæti vöru þeirrar, sem Rússarnir unnu úr sinni síld hefur sjálfsagt verið  mun meira og gagnmeira en það, sem við tökum við í Haförninn af íslensku  bátunum.

Er virkilega enginn íslenskur ráðamaður, í ríkisstjórn, á Alþingi, eða öðrum  ábyrgum stöðum, sem fær er um að vinna að því að Íslendingar eignist stórt skip,  sem gegnt gæti svipuðu hlutverki og rússnesku móðurskipin?

Ég tel að 5-10  þúsund lesta skip gæti orðið hentugt, ekki gamalt heldur smíðað til sinna nota. Það  yrði að vera í senn tankskip og fraktskip. Fyrst og fremst yrði að vera fullkomin  aðstaða til síldarsöltunar, og nægt pláss fyrir tómar og fullar tunnur, tankrými fyrir  úrgang og lélega síld, auk rýmis fyrir nauðsynlegar vistir handa veiðiskipunum.

Yfir vetramánuðina mætti nota skipið til lýsis, mjöls og jafnvel olíuflutninga. Ég tel  engin vandræði á að ráða fólk á slíkt skip, það sýnir best allur sá fjöldi. sem óskað hefur eftir plássi á Haferninum. Og ekki væri óeðlilegt að  Síldarverksmiðjur ríkisins og Síldarútvegsnefnd væru skrifaðir eigendur, og rækju  slíkt skip í sameiningu. Nú þegar hafa SR og starfsfólk þeirra öðlast ómetanlega  reynslu varðandi útgerð, móttöku og losun bræðslusíldar, bæði hvað útbúnað og vinnu  snertir, og alltaf má bæta og ekki er neinn skortur á alvönu söltunarfólki, af því er  nóg á Siglufirði og víðar.

Ráðamenn, farið nú af stað, hugsið málið og framkvæmið. Það er ekki of  seint, fyrir næstu vertíð, ef þið byrjið strax að vinna, „Hálfnað er verk þá hafið er".

Til gamans, mætti bæta því við að varðandi ráðningu fólks á slík skip, sem ég  hefi gert að umtalsefni, mætti benda á, að til að spara dýrmætt pláss skipsins  mætti hafa tvíbreiðar kojur í hverjum klefa, og ráða ung hjón, sem deilt gætu með  sér klefa og koju, yfir síldarmánuðina. Einnig þyrfti að vera pláss fyrir lækni og  sjúkrastofu, pláss fyrir viðgerðaþjónustu allskonar til handa flotanum.

 Steingrímur  Kristinsson.

=========================================

Haförninn hættur

SIGLUFIRÐI, 15. október

Haförninn hefur  nú hætt síldar-flutningum og er kominn til heimahafnar eftir þriggja vikna útilegu  án nokkurrar síldar.

Rétt er þó að taka fram, að á þessu tímabili hefur verið  vonskuveður á síldarmiðunum og síldarleysi. Og einnig ber sjómönnum saman  um það, að ekki sé hagkvæmt að landa í síldarflutningaskip fari síldin að  veiðast nær landi en 200-250 sjómílur

Steingrímur

=========================================

Gömul hjátrú rætist

Siglufirði, 16. ágúst.

Gömul hjátrú í Siglufirði segir, að ef Siglufjarðarskarð sé mokað, byrji að snjóa. í gær var  skarðið mokað eftir að hafa verið lokað í allt sumar og á endum stóðst að þegar verkinu lauk  byrjaði að snjóa.

Skarðið var opnað í þeim tilgangi að gera mönnum kleift að komast til Siglufjarðar eftir kl.  22, en eftir þann tíma er vegurinn um Stráka lokaður.

Ljúka á frágangi á Strákagöngum í sumar og m.a. fóðra þau að innan. Hingað eru  komnar plötur, sem notaðar verða til verksins og eru það málmplötur ekki  ósvipaðar þeim, sem notaðar eru í ræsi undir þjóðvegi.

Steingrímur