Hafðu samband:

Vegurinn yfir Siglufjarðarskarð:

"Lúðvík Kemp," vegaverkstjóri, hefir sýnt Einherja þá velvild að láta honum í té  skýrslu um' rannsókn sína á vegarstæðinu,yfir Siglufjarðarskarð. Er skýrsla  hans á þessa leið:

Nú síðustu daga hefi ég mælt og skoðað enn að nýju, veginn um  Siglufjarðarskarð til Fljóta.

 - Samt býst ég ekki við, að þessi mæling verði til  þess, að varpa neinu sérstöku ljósi á þetta vegaspursmál, þar sem svo margir  hafa áður athugað vegastæði á milli Fljóta og Siglufjarðar, bæði rætt og ritað um  slíkt, en sýnilega með litlum árangri. - Ég hygg, eftir þeirri litlu reynslu sem ég  hefi á vegamálum, að vel sé framkvæmanlegt að leggja færan bílveg um  Siglufjarðarskarð.

Vildi ég því hér skýra frá athugunum. mínum, svo menn sem  kunnugir eru öllum staðháttum, geti áttað sig á hvað ég meina, bæði með legu  vegarins og annað honum  viðvíkjandi, svo sem kostnað ofl.

Annars, hvað  viðvíkur kostnaði, þá má svo óendanlega deila um slíkt, bæði er nú það, að  kaupgjald er alltaf breytilegt, og svo geta veður, snjór og aðrar hindranir komið  fyrir, þegar byrjað væri á verkinu, er getur aukið kostnaðinn um fleiri hundruð  króna.

 Ennfremur dýrir og erfiðir aðflutningar, sem ég þekki ekki eins vel og  skyldi. Kostnaðinn við veginn þarf því vegamálastjóri að láta athuga, því hann  hefir manna besta reynslu og þekkingu í slíkum efnum á þeim púkk vegum  víðsvegar á landinu, sem hann hefir látið byggja nú á síðustu árum. Þarna er  ekki að ræða um annað en púkkveg, nema á þeim stöðum sem hægt er að  komast af með ruðning.

Grjót, smátt og  stórt er þarna allstaðar við hendina - og allstaðar sæmilegt um möl, nema upp og niður Skarðbrekkuna beggja megin  Skarðsins.

Mínar tillögur um veginn eru því þessar:

Frá Skarðdalstúni sé farinn gamli vegurinn og hann ruddur, með litlum  breytingum upp að svokölluðu Þvergili. - Þó skal þess getið, að eins og gamli  vegurinn liggur nú, er hann á nokkrum köflum of brattur fyrir bíla. Þarf því á  þeim köflum, að taka hann í stærri beygjur, vitanlega með undirbyggingu. Ég  meina að þetta fyrirkomulag vegarins, sem nú er, verði aðeins nokkur ár, eða  með öðrum orðum, þar til nægilegt fé fæst til að undirbyggja hann. Vitanlega  vært æskilegast, að undirbyggja hann strax og byrja við Skarðdalstún

.

Yfir áðurnefnt Þvergil liggi vegurinn ofan við gömlu götuna. þar með ræsi 2ja  metra breiðu. Séu hlaðnir á það stöplar úr stóru grjóti, sem þarna er við hendina, en pallur síðan  steyptur yfir það. Þaðan liggi vegurinn fyrst eftir gamla veginum ca. 100 metra,  síðan beygi um austur á við - og stefni í Skarðdalsbotn, austan við svokallað  Afglapaskarð. Þaðan í einni beygju í vestur eftir brekkunni suður og upp af  Skíðakofanum (ca.100 metra suður og upp af honum) og smá hækki með  jöfnum halla 1:10 alla leið í Siglufjarðarskarð.

Vegurinn komi þannig að  Skarðinu, að hann sé það hátt að hann liggi upp á klettastalli þeim sem nú er,  til vinstri handar við gamla veginn Siglufjarðarmegin við Skarðið þegar komið er  úr Siglufirði.   Þá þarf að lækka Skarðið um ca. 3 metra. Myndast við það í  Skarðinu flötur, 15 metra langur, sem þó má ekki vera minna en 6 metrar á  breidd, sökum þess að þar verður óhjákvænanlegt að beygja til vinstri,  suður með hlíðinni Fljóta megin.

Á Skarðinu, beygi vegurinn til vinstri eins og  áður er sagt, suður og.niður urðirnar með halla 1:10.

Kemur hann þá niður  á milli efstu grjótvarðanna og þar á gamla veginn. Hann má, ryðja með litlum  breytingum heim í Hraun, en:samt þarf öflugan sneiðing upp á svokallaðar  Eggjabrekkur.

Hann yrði því með svipuðu fyrirkomulagi og upp frá Skarðdal að  Þvergili, sem ég hefi getið um áður.

Samt geri ég ráð fyrir, að þarna, verði.  talasvert skiptar skoðanir um legu veggarins. Sumir munu vilja hafa hann, sem  næst gamla vegnum alla leið til Hrauna. Auðvitað þurfa nauðsynlegar beygjur  með undirbyggingu, þar sem gamli vegurinn er á köflum of brattur fyrir bíla.  Aftur eru aðrir og einn af þeim er ég, sem vilja taka veginn í beygjum, niður  svo kölluð Fell og ofan í Hraunadalinn, þá suður fyrir, neðan svokallaðar  Eggjabrekku, sem gamli vegurinn liggur nú yfir og áður hefir verið minnst á.

Annars legg ég til að vegamálastjóri ákveði veginn þarna og láti athuga  vegarstæðið á báðum stöðum. Það mun vart liggja svo mikið á með það, fyrst því  nóg mun verða næsta ár að líta hinum megin Skarðsins.

Ég hefi nú hér á  undan gert grein fyrir legu vegarins og hvernig ég álít að hann skuli liggja í  framtíðinni.

Vildi ég því næst gera gleggri grein fyrir þeim kafla vegarins, sem  liggur um Urðarbrekkurnar beggja megin Siglufjarðarskarðs og kallaður er Skarðsbrekka, því það er sá kafli á leiðinni, sem mönnum aðallega hefir hrisið hugur við að leggja veg um. Ég játa, að það er ekkert prýði vegarstæði þarna, en að öðru öllu  athuguðu, verður þó að mínu áliti, skást að komast  yfir fjöllin  þarna.

Það fór bíll í sumar uppundir brekkuna Siglufjarðarmegin. Þaðan  sem .bíllinn stansaði er ca. 80 m. lóðbein lína upp á Skarð. - Með öðrum orðum:  Skarðbrekkan Siglufjarðarmegin er ca. 80 metra há.

Byrji maður á vegi efst í  Skarðdalsbotninum, talsvert austan við Afglapaskarðið, í svipaðri hæð og bíllinn  stansaði, er áður var getið um, þá fæst 800-900 metra langur vegur eftir brekkunni  að Siglufjarðarskarði.

Vegur sá yrði að mestu leyti bein lína, nema hvað yrði  lítils háttar beygja á einum stað utan í hæð vestur af Skíðakofanum. Vegurinn  gæti haft jafnan halla ca. 1:10, þar sem hann liggur um 80 metra háa brekku og  getur verið 800-900 metra langur, eins. og áður er sagt. Sama gildir að sunnan,  nema þar er Skarðbrekkan lægri, eða ca. 70 metrar.

Þar hefi ég hugsað mér að  sneiðingurinn yrði tekinn alveg eins og að norðan. Er þar síst verra að ná  honum, en í norðari brekkunni. Ætti hann að liggja í suður og fram úr Skarðinu  fyrst beina línu og síðan í beygju, sem mjög þægilegt er að ná niðri á milli efstu  varðanna, eins og áður er sagt.

Ég geri ráð fyrir að þurfi að hlaða kant framan  undir veginn í brekkunni beggja megin Siglufjarðarskarðs. Mun það samt ekki  verða tilfinnanlegur kostnaðarauki, þar sem grjótið er við hendina, enda verður  vegurinn miklu varanlegri sé hann byggður þannig.

Hæðir þær og fjarlægðir, sem hér er minnst á að framan, hefi ég mælt núna.  Ég er viss um að þær eru nokkurn veginn réttar. Snjór var lítill og alls ekki til  fyrirstöðu, má heita svona þúfnafyllir uppi, en alautt neðra. Að þessu athuguðu,  sé ég engin vandkvæði á að koma  bílfærum vegi þarna yfir. Annars er ég  hræddastur við beygjuna í skarðinu sjálfu og vildi ég því gera nánari, grein fyrir  því hvernig ég hugsa mér hana svo hún yrði örugg bílum, sem bæði þyrftu að  mætast þarna og eins að stansa, hvort sem þeir kæmu að norðan eða sunnan, til þess að gá að hvort ekki væru aðrir bilar á ferð upp sneiðinginn. Ég ætlast til að  sneiðingurinn í skarðbrekkunni, að norðan og sunnan verði ekki breiðari en 3  metrar. Geta bílar því ekki mætast á honum. Enda ætti slíkt að vera óþarfi, þar  sem sést úr sjálfu skarðinu eftir sneiðingunum beggja megin, nema þá allra  neðst í þá: Með því að lækka skarðið um ca. 3 metra, myndast þar flötur 15  metra langur, sem ekki má þó vera minna en 6 m. á breidd.

 Á þessum fleti er  og verður að vera beygja. það er erfitt verk að lækka skarðið. Grjótið er þarna  rifið og springur illa úr því. Samt þarf að sprengja þarna alt að 300 rúmstikur.  Þetta þarf að vera vel tryggt, því þarna þurfa bílar að mætast og stansa eins og  áður er sagt, svo er og nauðsynlegt og eiginlega óhjákvæmilegt að hafa þarna  handrið öðru megin vegarins. (fjalltindurinn er í aðra hönd)

Handriðið þyrfti að  vera alt að 50 metra langt, hvoru megin frá öðrum áminnstum fleti, svo bílarnir  væru komnir vel á beinan veg áður en handriðunum sleppir.

Ræsi eru fá á veginum. Má komast af með þrjú til fjögur Siglufjarðarmegin, að -  meðtöldu ræsinu yfir Þvergilið, sem áður var minnst á. Ódýrast að hlaða þau úr  grjóti og steypa plöturnar.

Ég get ekki séð að verð i nein sérslök skriðuhætta á þessum vegi. Vitanlega  munu hrynja á hann steinar á snjó að vetri til, svo hann þyrfti árlegt viðhald. En  ekki veit ég um þann veg á Íslandi, sem ekki þarf árlegt viðhald.

Hvað viðvíkur snjóalögum þarna, skal ég engan dóm á leggja, er ekki nógu  kunnugur. En benda má á það að fleiri vegir á Íslandi liggja um snjóapláss, en  vegurinn um Siglufjarðarskarð. Ég veit ekki annað en að séu árlega mokaðir  skaflar af fjallvegum, td. bæði Holtavörðuheiði og víðar og það jafnvel seint í  maí.

Get ég því ekki vorkennt Siglfirðingum, þótt þeir þyrftu eitthvað að moka af  veginum, segjum um miðjan júní, því þá fara þeir að hafa hans mest not,  sökum þess að fólki fjölgar þá óðum í bænum vegna síldarveiðanna sem og  annarra starfa, sem af þeim leiðir. Þessi vegur yrði því einn af fjölförnustu  leiðum landsins frá miðjum júní fram í miðjan september.

Að endingu vildi ég minnast á eitt þeim til athugunar, sem eru enn á móti þessum vegi. Sökum þess að þeir álíta að aldrei þori nokkur bíll að  fara um hann. Setjum svo að aldrei þyrði neinn bílsljóri að keyra þennan veg,  en með því að leggja hann eins og að framan er sagt, ættu þeir hinir sömu að  geta skilið, að þarna fæst fyrsta flokks reiðvegur og af því veitir þó sannarlega  ekki á Signufjarðarskarði því hraklegri vegur er ekki til á öllum  Norðlendingafjórðungi, það er að segja sem á annað borð er talinn  mannavegur.

Hvað viðvíkur kostnaði á veginum, þá er um það að segja, eins og áður er tekið fram, að hann getur verið talsvert breytilegur. Samt getur hlaupandi metrinn á veginum um Skarðsbrekkuna ekki verið undir kr. 15.oo í þeim vegarkafla fullgerðum, það er að sunnan og norðan skarðsins 160 hl. metra á kr. 15.oo hver, eða samt. kr 24.750,oo.

Aftur á móti verður undirbygging vegarins talsvert dýari eftir að sleppir Skarðbrekkunni, og hlaupandi metrinn þar af leiðandi dýrari í veginum fullgerðum, kemur það aðallega til af því, að gera verður upp báða kanta vegarins, eftir að sleppir Skarðsbrekkunni en aðeins annan um brekkuna sjálfa. Samt myndi hlaupandi metir á þessum köflum ekki fara fram úr kr. 20,oo frá beygjunni í Skarðsdalsbotninum og niður að Þvergil með nauðsynlegum beygjum er vegarlengdin 1150 metrar, þaðan niður að Skarðdalstúni, er vegalengdin ca. 1300 metrar, það eru til samans  2400 metrar. á kr. 20.oo, samtals kr. 49.000,oo

Sé Skarðið sjálft með  þeim.umbúnaði, sem hér að framan er sagt og ég álít að alls ekki megi  ótryggari vera, getur það ekki kostað undir kr.2.000,oo með sprengiefni og ræsi, öll samtals á þessu svæði geta ekki farið fram úr kr.2.000,oo með  Þvergilsræsinu. Er því allur kostnaður við veginn, sé hann undirbyggður frá  Skarðdalstúni, vörðum þeim Fljótamegin sem standa neðan við Skarðsbrekkuna  samtals kr.77.750,oo.

Sé nú aftur á móti vikið að því sem ég álít nægilegt í bráðina,að, ryðja gamla  veginn upp í Skarðdalsbotninn, þó með því að taka á hann nauðsynlegar  beygjur, vegna of mikils bratta fyrir bíla, þá mun sá ruðningur ekki kosta, svo  bílfær yrði, meira en ca. 5.000,oo með ræsi í Þvergilið. Yrði þá þessi seinni kostnaðaráætlun þannig:

Skarðbrekkan.................. kr. 24,750

Skarðið sjálft................... kr.   1.000

Ruðningur....................... kr.   4,000

Ræsi öll m. Þvergili......... kr.   2.000

Eða alls........................... kr. 32,750

Sé nú aðeins tekin Skarðbrekkan Siglufjarðarmegin. þá  dragast frá þessari upphæð 800 hlaupandi metrar á kr. 15.oo hver, samtals kr. 12.000

Eins og getið er um hérað framan, hefi ég ekki athugað veginn lengra en niður  fyrir Skarðsbrekkuna Fljótamegin, en samt er ég leiðinni kunnugur þaðan til  Hrauna - og veit með vissu, að þar er vel hægt að gera bílfæran veg.

Aðeins er  þar athugunarvert, hvort vegurinn liggi niður Hraunadal, eða yfir svokallaðar  Eggjabrekkur, sem næst gamla veginum, en úr því er best að vegamálastjóri  skeri, eins og ég hefi áður bent á.

Að síðustu skal þess getið, að áætlun:þessi er miðuð við kaup það, sem nú er  gildandi í Verkamannafélagi Siglufjarðar.

p.t. Siglufirði 18. nóvember 1932  Lúðvík R. Kemp.